Posted November 28th, 2006 in South Africa by Frérieke
28 nov

een koelbox zo groot dat er een bar in paste. Vrijdagavond stonden we te rillen in de icelounge. Min 10 graden, das nogal wat…daar kon die poncho niet tegenop. Gelukkig was er een warme ruimte en voegden de drankjes en de dansjes natuurlijk wat toe. Mooie ervaring. Bijzonder effect die lichten op al dat ijs. Vanuit de bar uitzicht over een gedeelte van Waterfront, met brug, bootjes, een thuisgevoel naar Amsterdam. Zaterdagochtend autoresearch (jaha er gaat een auto gekocht worden); houdt in…langs een boel garages en een boel vragen stellen want we weten er natuurlijk niks vanaf. Mannentoys weten we tegenwoordig een heel eind mee… (windsurfers, golfsurfers, kitesetjes, mountainbikes, wakeboarden…), maar auto’s is toch echt nog een zwak punt (al moet ik zeggen dat hes qua merken al een heel eind komt, bij mij is een auto nog voornamelijk rood of blauw, of natuurlijk geschiftecremefraiche-wit (zoals paul mijn Beetle zo mooi omschreef) Ja auto’s, daar zijn we dan weer echte meisjes in. Maar goed ik heb dus een hele mooie op het oog, een rooie. Haha. Nee serieus. Tasch gaat een sponsorship met AUDI aan en krijgt-koopt een vette nieuwe en verkoopt haar oude. Een AUDI A4 Avante 1.8 uit 1996, 150000km op de teller, stationwagen. (voor de kenners) verder is ie rood en ziet ie er modern uit (zou niet zeggen dat ie al 10jr oud is). Ze verkoopt hem aan mij voor een garageinkoopprijs, een hele goeie deal. Heerlijk zo een stationwagen…dat wordt een luxe na mn beetle. Al ga ik mn beetle wel enorm missen, ben er van gaan houden! Hes en ik willen echter wat roadtripjes gaan maken, afstanden die onze beetle misschien niet overleefd, of ons zeker 2 keer zo lang onderweg zou helpen. Zaterdagmiddag ging de Southeaster goed los (iets te goed, het was flink overpowerd varen met ons kleinste zeiltje). Na een surfsessie een rustige zaterdagavond met fotoplaksessie (we hebben allebei al bijna een heel album vol! En das een flinke selectie van de hoeveelheid foto’s op de computer).
Zondagochtend hebben we de grote fre&hes-toeristen-to-do-lijst gemaakt. Wat een behoorlijke lijst is. En we hebben meteen een puntje uitgevoerd. Legendarisch…na 3 mnd in Kaapstad zijn we eindelijk die karakteristieke Table mountain (oftewel Tafelberg) opgeklommen. Dat was nog best een klim! 2.5 uur flink omhoog. Fel zonnetje. Mooi uitzicht. Mooie natuur. Rotsen. Bloemen. Nog veel meer mooie uitzichten (alle kanten op..de stad…de stranden…Cape point). En als je dan eindelijk boven bent…..cameras! (jawel met japanners), nog veel meer toeristen, een restaurant, en dus die kabelbaan die het hele zooitje die berg op vervoert…..Wat een desillusie. Maar dat hadden we kunnen verwachten. Blij dat wij lekker naar boven zijn gelopen, bijna geen mensen tegenkomt, blijdschap als je eindelijk (ja zeker na 3mnd) die top bereikt hebt. Terug de kabelbaan…(vanwege de tijdsnood hoor, ons weekendprogramma ging door.. Ok eerlijk gezegd vonden we het niet heel erg). Een snelle douche en op naar Kirstenbosch (botanische tuinen). Vanaf nu elke zondag een openluchtconcert. De aftrap was voor niemand minder dan…Goldfish! Een groot veld en een boel mensen. Er was ons gezegd dat je je eigen drankje mee naar binnen kon nemen, maar dat iedereen met grote koelboxen en picknickmanden op hun kleedje zou zitten hadden we niet verwacht. De Vibe was Lekker! Vondelparksfeertje. (alleen dan nog iets meer op elkaar zitten). Goldfish is; 2 dj’s die zelf ook instrumenten spelen en speciale gasten hebben. Ondanks dat al deze gasten zwart van kleur waren, en het cocert zwart zag van de mensen, zag je enkel witte mensen…raar he. Het valt zo op. Zag deze week een donker meisje met een blanke jongen. Of een blanke vrouw achter een kinderwagen met een donker kindje. Het valt je op. Hier, in dit land waar er zo een boel van allebei is valt het op. In nederland zou ik er niet raar van opkijken. Het blijft zo gek. Loop door het centrum en je ziet bijna alleen maar donkere mensen. Kijk in de auto´s en iedereen is wit. De minibusjes puilen uit en zitten bijna alleen maar donkere mensen in. En nog altijd geen welvarend huis gezien waar een donker persoon uitkwam. Lijkt wel of ze allemaal werken in winkels, als hulpjes, in restaurants of als parkeerwacht (alhoewel dat vaak congolezen zijn). Was laatst een documentaire op tv over de congoleze vluchtelingen. Wonen in de townships. Daar waar armoede is heerst geen vrede. Heftige verhalen in de documentaire. De congolezen die hier kwamen hadden kennelijk wat meer handelskennis en begonnen veelal winkeltjes en barretjes in de townships. Ze creeerden een concurrentiepositie. Prijzen drastisch lager dan huidige winkels in township. Veel woede. Veel geweld. Nee congolezen worden hier niet echt gerespecteerd. Terwijl het zulke vriendelijke mensen zijn. Geen ander met zo een grote lach op zijn gezicht dan menigeen Congolees. Maar goed het concert dus. Op zich een hele leuke sfeer omdat oud en jong, alternatief en trendy, alles liep er door en danste met elkaar. Samen met mijn collega, Bridget, na het concert bij een local-pizza-tentje de lekkerste pizza in town gegeten. Het was een heerlijk weekend. Kaapstad…je hoeft de stad echt niet uit, je blijft je hier vermaken.
Werk; Mijn tekeningenset voor council is helemaal af. Haha op 1 ding na; het inkleuren. Hilarisch. 9 A1 vellen vol met plattegronden, doorsnedes en aanzichten waar met speciale kleuren kleurpotloden alle nieuwe delen per materiaal moeten ingekleurd worden. Goed…mischien kun je je voorstellen wat een enorme kleurplaat dat gebouw van mij is…delen oud, delen nieuw, beton, staal, hout, lekker kleuren dus. En dan denk je dat je er bent na 1 set….haha…coucil wil 4 sets tekeningen in kleur! 4 x 9 A1=boel kleurpotloden! Maar geen geklaag hoor, kleuren heb ik altijd leuk gevonden! Ok, het is bedtijd hier…tot snel maar weer. X
Ps nog een foto van onze straat om een idee te geven waar we nu eigenlijk wonen. witte gebouw aan de rechterkant (zie onze beetles op de voorgrond) en dan het balkon linksboven…die roze ja)

Posted November 21st, 2006 in South Africa by Frérieke
21 nov
morgen is hes jarig. en vandaag is het nederlands weer hier. regen, net als gister. het is vreemd hoe opeenvolgende dagen hier zo wisselend kunnen zijn. zondag in langebaan was HOT. zo warm dat je niet in de zon wilde zijn. dat de koffie een ijskoffie werd en de activiteit zwemmen. ons verblijf dit weekend in het familie huis van Peter (vriend Janet) was letterlijk op het strand. herkennen jullie dit plaatje? de foto van de zonsondergang die we een paar weken fotografeerden, met die pitoresque huisjes….1 daarvan bleek dus nu ons weekendverblijf. met vloed klotst het water letterlijk tegen het huis aan. een droom. hes en ik sliepen in de overdekte veranda. heerlijk dat klotsende vloedwater tegen het huis aan, rustgevend. geen wind en geen golven. wel een hoop mooie natuur (we zijn door het west coast nature reserve richting langebaan gereden, waar de struisvogels om ons heen liepen….oeps en ik bijna een schildpad overreed) Verder was het relaxed. zoals je ziet, en ontbijtje aan het water. een Kitepoging. een feestje. gezelligheid.
Kaapstad dus grijs vandaag, maar vast niet zo koud als bij jullie. hier op het werk een benauwde stemming. ze zeggen hier in de stad dat het aan de wind ligt. de wind maakt mensen gek (kijk hoeveel gekken er in tarifa wonen)…..gelukkig zijn wij windliefhebbers, dus het zal wel goed met ons gaan..

Posted November 15th, 2006 in South Africa by Frérieke
13 nov
Een huis met uitzicht over de lagune. Warren en 2 vrienden (hildegard en greg) uit stellenbosch. Een licht windje…topomstandigheden om die nieuwe kitespullen van me te gebruiken! Cruisen op sharkbay met mn nieuwe Jaime Pro (haha voor wie er iets vanaf weet…hier waren alle pro´s jaloers op mn nieuwe kietboardje) kitesurfen is leuk! Gillend op het water van enthousiasme (niet doorvertellen he, dan voel ik me zo een meisje)
Warren neemt proteinen shake ipv maaltijd. Veel sporten is veel proteinen nodig hebben weten we nu en wel voor je spieren! Hildegard (voedingsdeskundige) legt ons uit dat we onze proteinen kunnen halen uit vis, ei, kip of noten (die shake van warren is niet echt ons ding, zelfs met de carameltaste smaakt ie…brrrr)…hes en ik concluderen dat we kip noch ei eten en misschien onze maaltijden maar eens moeten aanpassen op onze dagelijkse bezigheden. Want dat we een stuk actiever zijn hier dan in nl staat vast (tenminste vergeleken met de dagen-uren-nachten die ik afgelopen jaar al afstuderend doorbracht) gelukkig heeft savonds warren ons proteinelevel weer op peil gebracht met een goeie kip op de braai! Hoe kan het toch dat vlees hier veel malser is? Na deze kitesessie en een dag eerder een zes uur lange Big Bay windsurf sessie onze lichamen helemaal op. Geen drankjes, geen dansjes. We voelen ons een beetje saai, maar slaap helpt ons daar snel overheen. Vroeg naar bed betekent weer vroeg uit de veren (uitslapen kunnen we helemaal niet meer…8 uur is laat!). en vroeg op betekent tijd om een goede ontbijttafel te organiseren…en daar worden we goed in. Hes en ik gaan een weekendje bij iemand logeren betekent: wij regelen ontbijt en we bakken een taart ( haha nouja we houden het op onze simpele creaties: applecrumble of monchoutaart).

Geen wind betekent een andere activiteit verzinnen; gelukkig verhuurt het windsurfcentrum mountainbikes en kunnen we een mooi tochtje door het westcoast national park doen. Om vervolgens de middag lekker rond te hangen in de tuin van Janet.
Zomaar wat gedachten; Auto´s hebben hier vaak een naam ipv nummer (je betaalt iets meer maar dan heb je ook je herby/loverboy/fasteddy…what ever!). Heel veel zwarten missen hun 2 voortanden…verbetering orale sex of aanhangers bende gaat het verhaal.

Dat het hier nu tot 20u licht is en dat ook wel de top is. Goldfish topmuziek maakt! Zuid-afrikaans maar vast ook aan het doorbreken in Europa. Onze haren helemaal dood gaan van al die zon en zout water. Hes en ik dan ook naar de kapper zijn geweest en ze helemaal jaloers waren op onze natuurlijke highlights. Bovendien is iedereen hier jaloers op onze huid. Ik moet zeggen dat hes en ik dan ook echte negertjes aan het worden zijn, integratie. Dat je alles hier met de auto doet heb ik jullie ondertussen wel duidelijk gemaakt, maar dat je dat ding ook echt niet uitkomt zal ik nog even duidelijker maken; tanken doe je dus echt niet zelf! Evenmin als olie checken of je ramen boenen….heeft tijd nodig, maar deze luxe wen je aan en na een paar keer kom je je auto niet meer uit bij een benzinestation…jaha want ook betalen doe je vanuit je auto. Past maar net trouwens; 2 windsurfsetjes, 2 windsurfchicas en nu ook een kitesetje in de beetle erbij! Uitspraak…het zuid/afrikaans engels is over het algmeen heel aangenaam en verrassend correct. Onze amerikaansbeinvloedde uitspraak wijkt regelmatig af van gewoonlijke uitspraak hier. Sommige dingen gaan ons ineens heel erg opvallen. Nu voornamelijk …leg de klemtoon op as! Verder pikken we dankzij onze afrikaanse vriendjes heel veel slang op natuurlijk…want alles is hier ´hectic`, iedereen gaat ´woes`, alles is ´baie lekker` of ´saaaweet`.

Posted November 6th, 2006 in South Africa by Frérieke
6nov
Jeetje jullie willen niet weten wat ik vandaag gekocht heb…..een kiet! Sterker nog…een hele kiteset. Komend weekend langebaan eens zien of het wat is. Vanavond zou de zuidooster goed los beginnen te gaan, maar hij laat een dagje op zich wachten. Komende week zien de voorspellingen er echter goed uit! Elke dag om 6 uur op, 7 uur beginnen op werk om om 4 uur richting strand te rijden. Gister hebben we wel een lekkere sessie op sunset beach gehad. Nouja..eerst een halve dag moeten wachten, wat resulteerde in melige fotosessie op het strand. Vervolgens surfen in vlagerige wind varierend van 20 tot 30? Knopen…maar daar leer je van! Gister officieel begonnen mn jibe (voor de surfleken; omkeren zonder in het water te vallen) te oefenen..haha het begin is er zeg maar…komende week uitwerken. Zoals je op de foto kunt zien was de zee weer helemaal vlak. Op 1 dikke swellsessie op big bay na is het tijdens windsurfdagen vlak geweest. Goed voor ons, kunnen wij even inkomen!
De foto`s vertellen het verhaal van Tijgertje (mijn superhero tijdens het verkleedfeestje van Graig, waar Hes als knorretje rondliep.) Het begon met een thursdaynight-diner (wordt al een wekelijks terugkerend iets) dit maal verzorgde Warren een braai…Hanneke even speciaal voor jou; zie je mn outfit????? (mn afscheidskado). Als tijger wordt ik gespot bij de pinautomaat. Maar kijk wat er aan het eind van de avond met mn mooie outfit is gebeurd. Niemand minder dan Peter Petersen (een vd beste kitesurfers ter wereld…deze man ript monstergolven! En hij vliegt er niet overheen maar surft ze!) loopt blij te dansen in het tijgerjurkje.. Het was een dolle avond….verkleedpartijtjes doen aan Delft denken…mooie feestjes…vooral met yannick, die voor elk feestje een outfit bij me kwam scoren en rondliep in de meest sexy vrouwenkleding. Of wout die een legendarische foto in een oranje shirt van mij heeft.
Het is natuurlijk niet elke avond feest…en als het dan ook niet waait zijn Hes en ik te vinden rond onze huiskamertafel met een heleboel tools en rommel om…foto´s in te plakken…en dat zijn er al een boel kan ik je vertellen!
Deze avond zitten we als vele maandagavonden op Hes dr werk beetje te mailen-sites te onderhouden-bellen-skypen. De week rustig laten opbouwen…morgen hopen we los te gaan. En we hopen jullie snel wat meer actiefoto`s te kunnen laten zien.
Ohjaa…we hebben een vraag. Zaten zonet lekker op ons terras te eten (jaha de avonden zijn al lekker warm hier!) en genoten van ons uitzicht over de stad (al lijkt het meer een dorp…kaapstad is overzichtelijk en vanaf ons balkon zo in je armen te sluiten). Maar de vraag dus…..waarom flikkeren alle lichtjes zo in het donker?
Er zijn altijd zoveel vragen…en niemand lijkt het antwoord te weten…maar er is vast wel 1! Jij toch?

Posted November 3rd, 2006 in South Africa by Frérieke
4 nov
Had deze week een bespreking met de opdrachtgever. Enthousiast. 26 appartementen in de oude brouwerij. Dat was me een puzzel. Constructie behouden en toch mooie app. En proberen zoveel mogelijk zelfde opzet voor badkamers en keukens te behouden…ojeetje om nog maar niet te spreken over de opgave die het was om alle leidingen werkend te krijgen… Resten nu nog wat technischere tekeningen en dan kan het hele zooitje council in.
Hes en ik maken jullie goed jaloers he met onze weekenden…ja ze zijn ook errug goed! Het is ook flink genieten hier. Gedurende de week wordt er echter wel hard gewerkt hoor! Over mn werk heb ik af en toe wel mn twijfels. Het bureau is heel erg druk. De eerste weken dat ik hier was was een van de partners zo gestressed dat ie helemaal vergat hoe je als sociaal persoon met medecollegas omgaat. De hoofdarchitect (wat overigens wel een geweldig persoon is) is er bijna nooit of in een meeting. Als net afgesturdeerde werkend aan zo een groot project komen er heel wat vragen bij je op, maar heb niet het gevoel dat die altijd gesteld kunnen worden. Het project is heel groot maar ook heel uitdagend. Op de een of andere manier is het wel gelukt om mooie appartementen te ontwerpen, maar heb het gevoel dat met wat meer feedback de dingen wat efficienter zouden zijn gebeurd. Heb het gevoel dat ik af en toe maar op halve kracht werk. Zoveel meer energie die er nu niet uitkomt. Het bureau functioneert niet echt als een team. De partners liggen niet altijd op een lijn en er heerst niet een heel open communicatiesfeer…er worden zelfs opmerkingen over collegas gemaakt (op een semigrappige manier) die ik helemaal niet wil horen. Verleden jaar is een derde partner op vrij jonge leeftijd ineens overleden. Heb het gevoel dat de andere 2 partners eens goed met elkaar om de tafel moeten gaan zitten en de teamspirit tevoorschijn moeten halen (of zou ik teveel vergelijken met Prosmanarchitecen in Amsterdam….Marc en alle mannen…mis jullie!). Heb veel dagen hier twijfelend gezeten. Wil ik hier wel doorgaan. Wil ik die werkvergunning (die officieel aan een bureau gebonden is) wel met dit bureau regelen. Opgeven zit niet echt in mn bloed. En mn project opgeven doe ik dan ook zomaar niet. Het plan is nu om de uitwerkingen te doen komende maand. Eind november loopt mn proefcontract af. Komende week wil ik met ze om de tafel zitten om een evaluatiegesprek te doen en in ieder geval open te zijn over mijn bevindingen, hopende dat zij dat ook zullen zijn.
De werkvergunning ben ik nog altijd mee bezig. Mijn diploma ligt bij de saqua, die er ongeveer 100 dagen over doen (om mijn master te vergelijken met titels hier). Pas wanneer ik die ontvangen heb kan ik de eigenlijke aanvraag voor werkvergunning doen. Ben al wel naar het ziekenhuis geweest voor een Xray, naar de dokter voor medische test…dat alles in orde. Een aanbevelingsbrief van Marc Prosman, een bankstatement, het is echt wel een hele lijst bureaucratische sjit om hier legaal te mogen werken….maar ik kom er wel. Alleen de advertentie en de drie brieven die het bureau dan moet schrijven nog.
Verder zijn de werkdagen wel heel lekker. Bridget en ik zwemmen tijdens elke lunchbreak een km in het buitenzwembad hier om de hoek! zwemconditie wordt drastisch verbeterd en de dag lekker in twee gebroken. Volgende week gaat de Southeaster echter goed los, dan begin ik om 7 met werken en verlaat bureau om 4 uur om een lekkere surfsessie op sunset of big bay te hebben..
De foto’s bij deze post zijn van afgelopen weekend. Vrijdagavond een braai met het bureau (foto Rose en ik)(gekke foto is Bridget). Savonds Ferries en Tiger Tiger..2 overbekende typisch afrikaanse plekken. Zaterdagochtend richting Ceres. Mountainbikeevent bij Deon op de farm. Hes gilbert en jackpot deden de race (respect voor hes die de 25km deed), ik na die stapavond met collega te laat voor race, maar hoop gezelligheid, heel event. Savonds een echt schuurfeest met live band. Zondagochtend fietsen Hes en ik 20km (respect voor ons na een heftige party en felle zon). Jeetje mountainbiken is leuk! Zeker in dit landschap.
Kaapstad (en omgeving) is klein. Dit weekend ceres ontmoetten we Bob (zijn we tijdens stappen eerste week tegengekomen, heeft tijdje in rotterdam gewoond en nederlandse familie) en Tygo (fransman met wie we onze fantastische dag Home affairs hebben meegemaakt). Zoieso Kaapstad klein…elk nieuw persoon blijkt wel weer (verre) vrienden van…
Dat Kaapstad ook mindere kanten heeft werd ons deze week weer even duidelijk gemaakt. Hes haar ruit uit de auto geslagen en tas gejat. (auto stond voor haar werk). Een meevaller voor haar was wel dat ze al het geld dat ze van haar gestolen hebben via bankpasfraude de eerste week, terug krijgt van haar bank. (had ik dit verteld? Ze stoppen iets in automaat en maken kopie van je pas en kijken wat je pincode is, door een machtsspel ..maken je zenuwachtig, ineens lange rij mensen…alles helemaal opgezet…)
Uit al onze weekenden blijkt dat we voornamelijk omgaan met de welgestelde afrikanen. Wat inderdaad zo is, en wat heerlijk is. Niet omdat ze al die mooie 2e huizen hebben, maar omdat het allemaal super mensen zijn! Het is echter niet zo dat we bewust de andere kant van afrika ontlopen…bv….De dag dat we ons visum gingen verlengen hebben we Calvin (een zwarte afrikaan, woont in township) ontmoet…Week daarop hebben we met hem afgesproken te eten in een goedkoop restaurantje. was ook heel gezellig. intelligente jongen. Maar toch…tijdens het etentje had ie het wel verdacht veel over sex… Maar goed…gewoon gedag gezegd hes en ik naar huis gegaan. toen we thuis waren belde hij echter op, dat ie ons wilde zien en meer..blablabla…jeetje zo zonde…je geeft zo een jongen al je vertrouwen, je wilt geen vooroordelen hebben..en dan worden ze toch waarheid… Veel mensen hier verklaarden ons al voor gek dat we met hem afspraken…de meesten zijn uit op sex (ongelooflijk hoeveel meer zwarten op sex gefocussed zijn) en op je geld… En die paar die dat niet zijn…hoe haal je die er in godsnaam tussenuit? hes en ik waren na die avond best geschokt, dachten echt dat we hem konden vertrouwen en dat ie met zijn intellligentie anders zou weten… het is zo een ander milieu…we weten er niks vanaf..
Ok tot zover de verhalen. Zoveel mensen vroegen me om ook weer eens wat andere informatie dan alleen die mooie weekendverhalen. Thijmen vroeg me zelfs of ik het niet eenzijdig ging vinden (jaja broertjes kennen je goed..) maar nee..ik ben me er bewust van dat we ons heel erg in 1 wereldje begeven en wie weet gaat dat in de toekomst wel veranderen, voor nu geniet ik er van en ervaar ook heus meer dan alleen die mooie dingen.