Dune 45 – 7 jan

De lonely planet zegt; sossusvlei moet je met zonsopkomst zijn. Dat soort dingen letten wij dus niet zo op he…als we daar planningtechnisch allemaal rekening mee moeten houden kunnen we zeker in tien dagen ons rondje namibie niet doen (jep behoorlijk japanse taferelen eigenlijk.) We reden flinke afstanden elke dag. Het was dan ook echt een roadtrip te noemen….helemaal niet vervelend in dit land omdat er zooooveel verschillends te zien is en de leegte vanuit je auto heel goed ervaren wordt. Per dag reden we ongeveer 400 km dirtroad of 600-800 asfalt. Midden op de dag kwamen we bij sesriem aan. Vanaf hier betaal je om de poort door te gaan en is het nog 70km tot sossusvlei. Op deze weg zie je de rode zandduinen steeds meer te voorschijn komen. Halverwege is daar dan de allerbekendste; Dune 45 (ze zien er allemaal hetzelfde uit, de enige verklaring die we konden bedenken voor de bekendheid van deze specifiek is dat ie lekker dicht bij de weg ligt. Een fotogeniek stukje natuur. Rood zand. Een parabolische duin. Hij loopt. 1 kant waar de wind continu op blaast en een stijle tweede kant waar het zand neervalt. Deze kant nog heter dan de ander (heeft sierd pijnlijk ervaren toen ie zn slipper ging redden). Onwerkelijke duinen. Niet alleen de kleur, maar ook hoe ze in de vlakte liggen en die bomen ervoor..

Sossusvlei – 7 jan

Na de 70 km houdt de weg op en volgt een pad slechts begaanbaar voor 4×4, een soort taxiritje of….de benenwagen. Alsof we het gepland hadden begonnen wij op het heetst van de dag aan de 5km durende wandeling naar de sossusvlei. 5 km valt mee denk je, maar 5 km door mul zand, met een brandende zon op je hoofd is best een uitdaging! (zeker als je ook weer 5 km terug moet lopen) Dit schijnt Namibia´s grootste toeristische atractie te zijn….wij zagen bijna niemand.. (haha jep er is vast een verband met onze tijdsplanning, maar toch….). de 3 liter water die we mee hadden genomen netjes verdeeld, maar geen rekening mee gehouden dat we de duin nog op gingen klimmen….op de terugweg was het zuinig zijn en steeds die keel nat houden. Nog een sprint door de woestijn getrokken om vervolgens helemaal uitgeput terug bij de auto te komen. Sossusvlei is een zoutpan midden tussen de rode zandduinen. Zittend bovenop de 1 heb je een supermooi uitzicht over meerdere pannen en zover als je kunt kijken rode duinen. Namibie is een land dat bijna 1 grote woestijn te noemen is, maar in sossusvlei komt het woestijngevoel pas echt goed omhoog…