0

Posted January 20th, 2007 in South Africa by Frérieke
Namibie, the story 06/07

DE bak. Mijn bak dus! Vet is ie he! Sexy. Groot. Sterk. En zonder ook maar een band te moeten verwisselen reden we wel 6000 km! Voornamelijk dirtroad, de audi heeft zich echt bewezen! Ik ben er blij mee! Voor een topdeal kunnen kopen, in heel goeie staat, en waarschijnlijk over een jaar (?…of wanneer ik genoeg heb van zuid-afrika) hetzelfde geld ervoor kunnen terugkrijgen! Verder is ie echt ideaal…alle windsurfspullen, kitespullen, mountainbike…alles schuif je er zo in!

Orange River 27 dec 06 – 1 jan 07

Zonder verwachting een hoop verrassing! 5 dagen peddelen op een rivier. Hes en ik stonden er wat sceptisch tegenover. Sierd die Last-minute onze reisplannen hier omver kwam schoppen kwam vanuit zijn afstudeerbel in Nederland om zich goed mee te laten slepen en had er zin in! De audi had er ook zin in! Dat het een topbak is had ie bewezen de 5 dagen voor kerst, hes en ik sjeesden de oostkust af en reden vele kilometers! (verhalen en foto´s van deze trip volgen nog)
Na een kleine stop bij de Makro ook voorzien van de benodigde campinguitrusting (kwaliteit telt). Hes en ik nog een goeie shopactie om alcoholwise niet achter te blijven bij onze afrikaanse zuipschuitvriendjes. De weg van kaapstad naar noordoewer voor onze europese begrippen al erg indrukwekkend; recht, kilometers en meters niks, uitgestrektheid van het landschap, bizarre droge natuur. Een grens in Afrika vind ik dus best wel spannend; zou alles goed gaan…kom je het land wel weer in? Het werkt als volgt; in de rij staan, formulier invullen, auto aangeven, betalen, van hokje naar hokje lopen; je drank aangeven (die 5 liter wijn teveel onder de stoel meegesmokkeld) je wapens aangeven (daar gaan we dus niet aan he) en hop, vanuit niemandsland naar de andere grensovergang (een soortgelijk verhaal). Je paspoort een hoop stempels rijker!
Felix Unite was de organisatie waarmee wij de Orange River op gingen. Onze groep bestond uit 35 personen, waarvan ongeveer de helft vrienden van ons waren en de andere helft vrienden van vrienden…een gezellige bende. Aankomst betekent kennismaking. Hes sprak netjes in twee woorden ´Yes, guide´ waarop onze guide (Damian) reageerde dat dat niet ´funny´ was. Een eerste indruk kan je niet overdoen…. de strenge Damian bleek echter meer en meer los te komen en uiteindelijk konden we hem allemaal enorm waarderen. Hij en zijn team waren top! Ze hebben ons op een super leuke manier die rivier over gekregen. Gevloek nu en dan als er weer een stel kapseisde. Peddelen voor uren zonder ontbijt om een andere groep in te halen….maar wel met resultaat! Yes wij wisten de Campsite te bemachtigen met de Nappy-run (een heel snelstromend stuk rivier waar je met je reddingsvest als luier om een adrenalinekick kon halen! Een dag op de river begint vroeg! Hoppa peddelen met je donder. De rivier had een aantal heel leuke stroomversnellingen en bochten, waar je snel moest reageren om alle rotsen en bomen in het water te ontwijken. Over het algemeen was de rivier echter heel relaxed. Heel hard peddelen was het niet, want de stroming was sterk zat. Vaak het water induiken omdat je anders wegbrandde. Longsleeve dragen tegen de zon. Veel watergevechten natuurlijk! Botsingen (wel of niet opzettelijk). Lunch en avondeten was serious business…onze guides slooften zich uit en wisten altijd een topmaal uit die emmers van ze te toveren! Emmers…iedereen kreeg 1 persoonlijke emmer voor kleding, 1 gezamelijke emmer voor slaapspullen, maar veeeeeeeel belangrijker (we zijn tenslotte met afrikanen op stap); iedereen kreeg een koelbox voor de booooost! Haha en halverwege de trip was er zelfs een ijs-supply-punt (als je drank maar koud is, is de trip een succes!) en last but not least…nog 1 extra emmer voor de overige drank die niet in je koelbox paste…haha hilarisch he! Dagelijks rond 2 uur was je op de plek van bestemming en werd een nieuw kamp opgezet, dit betekende; iedereen zocht het mooiste plekje voor zn luchtbed (jaha slapen doe je in de openlucht, zandstrandjes langs de rivier, ´s nachts de meest heldere sterrenhemel ooit), de guides begonnen met hun urenlange etensvoorbereiding en wij zochten allemaal de plekjes schaduw die er waren of begonnen op creatieve manier zelf schaduw te creeeren, de afrikanen haalden hun opklapstoeltjes uit de kano (jep afrikanen zijn erg organised!) Te warm om in de zon te zitten, het zand te warm om op te lopen….dus wat doe je dan?…precies, de koelbox naast de opklapstoel en aan de drank! Haha. Na het eten een groot kampvuur en vroeg onder de sterren, want zodra de zon opkwam (rond 6u) werd je wel weer wakker. En dit dus 4 dagen lang. De laatste dag (oud jaar) terug bij het beginkamp, waar nu alle groepen samenkwamen, zo´n 500 mensen maakt een goed feest! Overdag zwemmen, rondhangen, er werd nog even cricket gespeeld, verder een boel drank…het traditionele fine uitdelen: boete (in de vorm van een glas atten) voor de foute dingen die je tijdens de trip gedaan hebt. ´s Avonds een grote braai. Een dj die de hele avond topmuziek draaide. Hes en sierd zijn bijna het nieuwjaar ingeslapen, die hebben we nog net op tijd dat bed uit kunnen slepen. Ik deed aan integreren, wat met John Deere drankjes op niet moeilijk was. (en ontmoette de eerste afrikaan die ik wel interessant vond..) Een topfeest met een boel champagne om 12 uur. Nieuwjaar weer vroeg op. Terwijl iedereen zich opmaakte voor de lange rechte weg naar Kaapstad, maakten wij ze jaloers en namen die zelfde weg richting het noorden. Op naar Etosha!

Comments are closed.