Waar we nu toch weer terecht waren gekomen! Vanuit het niets (platte platte zandwoestijn) duikt daar ineens een stadje op; Henties Bay. Je komt er om 1 reden; VISSEN en anders heb je er ook echt niks te zoeken. De camping bestond uit zand 
(ja wat kan je anders verwachten) en elk plekje had zn eigen soort van torenhuisje met douche en keukentje. De camping stond vol met vette vissers. Bakkies met dikke afrikanen en vissers uit namibie. Het stadje was bizar. Braaiplekken naast de visplek, een golfcourt (stukken aangelegd gras in een zandwoestijn) en een plaatselijke vistent waar afrikaanse hoempapa-muziek gedraaid werd en we natuurlijk heerlijke vis gegeten hebben. 
De volgende ochtend naar Cape Cross gereden. Een enorme kolonie zeehonden bewoont er een stuk strand. Hebben ze mooi uitgezocht. Een perfecte golf brak er. De grote hoeveelheid golfsurfers die we van verre leken te zien bleken bij nader inzien spelende en vissende zeehonden te zijn! En we hadden geluk, want het was kinderseizoen! Kleine zeehondjes zijn pikzwart! Leuk hoor die zeehonden, indrukwekkende hoeveelheid bij elkaar, maar stinken dat het deed!!!!!! Aaargh. Er lagen ook allemaal zeehondenlijkjes. Raar toch dat die beesten gewoon om hun doden heenleven..
Swakopmund 5jan
Na ons zeehondenavontuur onderweg naar Walvisbaai (daar waar onze vriendjes mee deden aan de internationale wind en kitesurfwedstrijd.) Wat je dan ook weer tegenkomt! Een vissersgehucht. Bestaande uit verschillend gekleurde houten huizen met allemaal een grote watertoren en dat alles in een zandvlakte….heel onwerkelijk gezicht. Eerst een kijkje nemen in Swakopmund (een redelijk grote stad, gelegen aan zee) Heel veel duitse invloeden! Namibie was voorheen een Duitse kolonie. Daarna hoorde het lange tijd tot Zuid-afrika en pas 15 jaar geleden is het onafhankelijk gegaan! Heel veel mensen spreken er Zuid-afrikaans, (maar veelal ook engels en duits, borden of menu kaart bv in 3 talen. Swakopmund heeft typische oud-duitse architectuur, met vakwerk en al. Ook de Bismarckstraat gezien. Maar most of all; braadworst met sauerkraut gegeten!
Walvisbaai 5 jan
Een ontzettend mooie weg van Swakopmund naar Walvisbaai….rechts zee, links zandduinen. Natuurlijk uitgestapt en opgelopen. Zandduinen zover je kon kijken! Mooi hoor! Stukje verder…flamingos! ik er langs rennen, zodat ze opvlogen en hes mooie foto´s maken. 
Mooie beesten zijn dat zeg! Heldere rood-roze vleugels! Het was zo mooi hoe ze stuk voor stuk opvlogen…als een wave, net of ze allemaal netjes hun beurt opwachten. Ik kreeg er geen genoeg van en bleef verder rennen. Later wel een lichtelijk schuldgevoel dat we hun natuurlijke proces verstoorden. Maar zo mooi als ze opvlogen landden ze een paar honderd meter verder weer na elkaar, ze leken er niet mee te zitten…
Walvisbaai was verder maar een vreemd stadje. Een hoop industrie. Hele brede straten en lage huizen…beetje amerikaans. Niet iets om veel langer te blijven…dus dan rij je lekker door…op naar de volgende verrassing! Per dag maakten we een beetje een planning waar we ´s avonds ongeveer ons camp op gingen zetten. Deze dag bleken onze geplande mogelijke campings echter niet meer dan picknickplekken (waar je met vergunning mocht kamperen) en werden we gedwongen door te rijden. De avond viel. En het was de heftigste dirtroad gereden! Wat heerlijk is het dan om ergens aan te komen! Solitaire was onze redding. Een heerlijke. Een ´dorpje´ (camping, winkel, pomp) midden in de woestijn waar we warm ontvangen werden.
